verlieskunst

In mijn visie is elke coach ook vanzelfsprekend verliescoach. Verlies is onlosmakelijk verbonden met leven.

Iedereen maakt het mee. En het doet pijn. Onze natuurlijke reactie is onszelf daartegen te beschermen. Dat doen we onbewust en dat doen we allemaal in meer of mindere mate en op onze eigen unieke manier.

Daarmee is de pijn niet weg. Vaak speelt verlies, ook al was dat ogenschijnlijk klein of lang geleden, een (grote) rol in hoe we ons leven leiden, in relaties met anderen en in de keuzes die we maken. Zonder dat we dat zelf in de gaten hebben. Verlies komt daarom vaak ter sprake in coachtrajecten.

Door mijn eigen ervaringen met verlies weet ik hoe levenskunst (regie nemen en je leven vormgeven zoals bij jou past) hand in hand gaat met ruimte geven aan de pijn van verlies, er zelfs naar toe bewegen, hoe onnatuurlijk die beweging ook kan voelen. Ware levenskunst vraagt verlieskunst.

leren navigeren
Ik begeleid bij uiteenlopende verliezen. Jouw ervaring staat daarbij centraal. We werken met wat er is. Rouwen is een heel persoonlijk proces, ieder doet het op zijn eigen tempo en op zijn eigen manier.

Gaandeweg leer je navigeren door het land van rouw en daarbij interne en externe hulpbronnen aan te boren. Er onstaat een ‘landkaart’ waar je op kunt terugvallen en waarmee je, samen met de mensen om je heen, je weg kunt vinden.

als je wereld instort
Sommige verliezen zijn zo groot dat ze het leven volledig ontwrichten. Ik heb dat zelf ervaren toen mijn man in 2014 overleed na een lang ziekbed. Onze dochters waren toen 2 en 4 jaar.

Voor mensen (met thuiswonende kinderen) die jong hun partner verliezen bied ik speciale begeleidingsprogramma’s op maat. Vaak worden deze vergoed door de werkgever. Want in veel gevallen is er sprake van (langdurige) verminderde inzetbaarheid op het werk.

Goede begeleiding kan de pijn niet wegnemen, maar kan wel onnodig leed en uitval voorkomen.

Ik begeleid bij de eerste periode van verlies, maar ook later. Want vaak als de eerste periode van overleven achter de rug is of de kinderen wat ouder zijn, ontstaat er pas ruimte voor het doorvoelen van de pijn en voor het inslaan van nieuwe paden. Zo kan er 3 of 5 of 10 jaar later behoefte zijn aan begeleiding. Want zoals ik ooit schreef:

en onbereikbaar blijft het land van rouw
voor je er goed en wel bent
moet de broccoli alweer in de pan

(fragment)

Je bent welkom voor een kennismakingsgesprek. Daarin bespreken we hoe het op dit moment met je gaat, waar je behoefte aan hebt en hoe de begeleiding eruit kan zien en of ik jou de juiste begeleiding kan bieden.

Neem voor meer informatie contact op. Ook als je vragen hebt. Ik denk graag met je mee.